I nagle wszystko jest tak piękne, jak ten blues,
Któremu drogi nie zagrodzi nigdy nikt
I harmonijka — jak największy świata cud —
— Swobodną nutą wolnym ludziom w sercach brzmi.
Swobodny blues ku niebu płynie — hen!
Swobodny blues — to wolnych ludzi pieśń.
Swobodny blues — on nie wie, co to lęk,
Swobodny blues, przyjaciel wierny,
Przyjaciel wierny
Ludzkich serc!
Gdziekolwiek rzuci mnie mój dobry kumpel — los,
Tam znów spróbuję sobie nowe gniazdo wić,
Niedbale troski i kłopoty rzucę w kąt,
Żeby zaśpiewać o tym, jak mi chce się żyć!
Swobodny blues ku niebu płynie — hen!
Swobodny blues — to wolnych ludzi pieśń.
Swobodny blues — on nie wie, co to lęk,
Swobodny blues, przyjaciel wierny,
Przyjaciel wierny
Ludzkich serc!
Wielki samochód nas unosi aż do chmur,
W szalonym pędzie gdzieś w nieznane wciąż nas gna,
A z nami razem — harmonijka i ten blues
I stada marzeń, którym w żagle wieje wiatr.
Swobodny blues ku niebu płynie — hen!
Swobodny blues — to wolnych ludzi pieśń.
Swobodny blues — on nie wie, co to lęk,
Swobodny blues, przyjaciel wierny,
Przyjaciel wierny
Ludzkich serc!
Niech cała Ziemia się zamieni w wielki park,
Gdzie pola kwiatów do nóg słać się będą nam
I każdy wolnym się poczuje tu — jak ptak,
Co ponad głową pieśń radości dumnie gra.
Swobodny blues ku niebu płynie — hen!
Swobodny blues — to wolnych ludzi pieśń.
Swobodny blues — on nie wie, co to lęk,
Swobodny blues, przyjaciel wierny,
Przyjaciel wierny
Ludzkich serc! [2]
Piosenka z poznańskiego widowiska muzyczno-teatralnego „Dziecko potrafi”[2].