Poeta, autor tekstów piosenek. Absolwent Wydziału Prawno-Administracyjnego Uniwersytetu Wrocławskiego. Jako poeta debiutował w 1946 r. na łamach krakowskiego „Odrodzenia”. Pierwszy tomik poezji Uśmiech ojczyzny wydał w 1952 r.
W latach 1953–1967 pisał piosenki m.in. dla 
Chóru Czejanda, 
Kaliny Jędrusik, Jerzego Połomskiego, Sławy Przybylskiej, Hanny Rek, Violetty Villas i Mieczysława Wojnickiego.
Jest autorem blisko dwustu tekstów piosenek, z których kilkanaście zdobyło nagrody w plebiscytach na radiową piosenkę miesiąca, m.in. Romeo, Kalinowe serce i Czarny Ali-Baba. Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji „Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej” odcinek 167 (reż. Ryszard Wolański).
Jest laureatem:
— III nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’62 za piosenkę Kuglarze,
— nagrody Towarzystwa Przyjaciół Opola na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68 za Jest bałałajka,
— nagrody Polskiego Radia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’71 za Królową Barbarę.
Na początku lat 70. definitywnie zerwał z piosenką. Krępuje ona, jego zdaniem, język poezji i często go banalizuje. Od tamtej pory poświęcił się poezji. Jest autorem wierszy zebranych w tomikach: Reny, Narcyz, Garbuska, Braciszek, Powrót Abla, Zielone Grenlandie, Wiersze wybrane, Lord Ptasznik, Reinkarnacje oraz tomiku wierszy dla dzieci Cuduś[1].