Literat, poeta, dramaturg i autor tekstów piosenek, także tłumacz poezji serbskiej i chorwackiej. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, doktor nauk humanistycznych, autor licznych prac i publikacji naukowych z zakresu stylistyki i składni języka polskiego. Pracownik naukowy Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1965–1991, współpracownik Redakcji Językoznawczej Polskiego Radia oraz prasy literackiej w kraju i za granicą, współautor telewizyjnych programów edukacyjnych. W czasie studiów współpracował z kabaretami studenckimi „Stodoła” i „Medyk” w Warszawie. Tam też debiutował jako autor tekstów piosenek. W latach 1960–1965 prowadził kabaret literacki Uniwersytetu Warszawskiego. Eseje, opowiadania, wiersze, satyry, humoreski publikował w pismach literackich w Polsce i w Jugosławii, gdzie w latach 1981–1985 pracował jako lektor języka polskiego na Wydziale Slawistyki Uniwersytetu Belgradzkiego.
Jest autorem:
— powieści Pamiętnik małżeński, Oaza, Rytm i Nim zaśnie Ziemia;
— opowiadań wydanych w zbiorze Anioł ze Starego Miasta;
— tomików wierszy Witraże, Autoportret z przeszłości i A kiedy zastuka anioł, zbiorku erotyków Roznamięty oraz wydanego w Jugosławii Lamenti za majkom;
— książek dla dzieci Wiatrodmuch i Wesołe abecadło;
— libretta rock-opery Naga (muz. 
Wojciech Korda, Janusz Koman, Zbigniew Namysłowski, Zbigniew Podgajny, Janusz Popławski, Mieczysław Święcicki, Zielinski_Andrzej), wystawionej w 1972 r. w Teatrze Muzycznym w Gdyni i nagranej w 1973 r. na LP Rock Opera Naga, vol. 1 i 2;
— groteski scenicznej Obrona Mrożka;
— groteski muzycznej Big Popiel – mysia opera (muz. Katarzyna Gaertner);
— sztuk teatralnych Cztery twarze wolności, Sowy, Kaktus, Apage Satanas, Zbłąkani trzej królowie, Sobótka, Na przełęczy;
— wielu słuchowisk radiowych;
— tekstów piosenek do programu telewizyjnego Jak śmiesznie żyć, jak smutno żyć (muz. Piotr Rubik);
— tekstów piosenek m.in. dla 
Ali-Babek, Ewy Bem, Stana Borysa, Bractwa Kurkowego, Czerwono-Czarnych, Wojciecha Kordy, Dany Lerskiej, Niebiesko-Czarnych, No To Co, Partity, Krystyny Prońko, Skaldów, Jadwigi Strzeleckiej i Jana Wojdaka oraz dla dzieci.
Jest laureatem:
— I nagrody za tekst Pastylki w konkursie na piosenkę studencką w 1959 r.,
— II nagrody za teksty piosenek dla kabaretu „Stodoła” w 1963 r.,
— wyróżnienia w Turnieju Jednego Wiersza w 1966 r.,
— Złotego Pierścienia i nagrody publiczności na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej Kołobrzeg ’69 za Wrzosy,
— I nagrody redakcji „Sceny” w Ogólnopolskim Konkursie na Sztukę Teatralną za Kaktus w 1972 r.,
— wyróżnienia w konkursie Teatru Ateneum w Warszawie za sztukę Apage Satanas w 1988 r.,
— III nagrody poetyckiej w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Ignacego Kraszewskiego w 1994 r.,
— I nagrody w ogólnopolskim konkursie prozatorskim „Wiadomości Kulturalnych” w 1996 r.
Od 1991 r. prowadzi własne wydawnictwo książkowe[1].