Grupa wokalno-instrumentalna utworzona w 1977 r. w Gdańsku z inicjatywy Jerzego Piskorzyńskiego. Pierwszy skład: Grzegorz Bukała – voc., g., Zbigniew Deinrych – perc., Michał Jaczewski – bjo, Wojciech Laskowski – g., Michał Mołdawa – cl., Andrzej Pawlukiewicz – pf., kierownik muzyczny, Rudolf Schuberth – voc., g., Paweł Tiunin – cb. Nazwa pochodzi od ulicy, przy której mieści się klub Studentów Wybrzeża „Żak”, przez pewien czas siedziba grupy.

Zadebiutowała nieoficjalnie w 1977 r. na koncercie z okazji 60-tych rocznicy rewolucji październikowej w Domu Kultury PGR Leźno koło Gdańska. W tym samym roku koncertowała po raz pierwszy za granicą w Leningradzie (ZSRR). Oficjalny debiut odbył się w 1978 r. na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie. Dwaj liderzy grupy wystąpili tam oddzielnie i obaj zostali nagrodzeni: Grzegorz Bukała otrzymał I nagrodę za Wariacje na temat skrzypka Herzowicza, a Rudolf Schuberth – wyróżnienie za Ciebie brak. W związku z zakazem działalności estradowej na terenie Trójmiasta w latach 1982–1987 grupa przeniosła się do Krakowa. Koncertowała w kraju i za granicą, m.in. w ośrodkach polonijnych USA i Kanady. Zrealizowała teledyski do najpopularniejszych piosenek i recitale telewizyjne w Gdańsku, Krakowie i Warszawie.

Zespół jest laureatem:

— nagrody dziennikarzy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’78,

— nagrody za najlepszą piosenkę kabaretową na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’80,

— Złotego Kufla Solidarności na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’81.

W 1989 r. zawiesiła działalność. Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 186 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). W zespole grali także: Zbigniew Seroka – g.; Ryszard Gniewkowski, Marek Patrzałek – bg.; Tadeusz Leśniak – pf.; Wojciech Cichocki – dr^[1].