Zbigniew Waśniewski oraz Jerzy Kaszycki stworzyli śpiewnik, który samym tytułem sugeruje swoje przeznaczenie i zawarte w nim myśli przewodnie. We wstępie autorzy zwrócili szczególną uwagę na trzy cele przypisane publikacji:
– przede wszystkim jest to śpiewnik przeznaczony dla ludzi młodych sercem i duszą oraz pełnych energii do działania,
– wybrane pieśni to uniwersalny zbiór wszechstronnych utworów, które spełniają wymagania jakże zmiennej w nastrojach, pomysłach i zachowaniu młodości
– założeniem twórców było skonstruowanie śpiewnika do śpiewania, a nie przeglądania przed uroczystą akademią, dlatego repertuar tekstów jest bardzo różnorodny: od utworów patriotycznych i religijnych po szlagiery ogniskowe i swawolne.
Waśniewski i Kaszycki tak określili swój projekt pt. „To idzie młodość”: „Głównym naszym założeniem przy układaniu tego zbioru była chęć przeciwstawienia się opinii, jakoby młodzież polska była dlatego nie dość 'rozśpiewana', że... nie ma co śpiewać. Postawiliśmy sobie zadanie przyczynić się choć po trosze do uleczenia młodzieży polskiej z choroby śpiewaczego 'sztywniactwa' i 'drętwoty'”.