Witaj Święta i Poczęta niepokalanie,
Maryo śliczna lilio, nasze kochanie!
Witaj czysta Panienko,
Najjaśniejsza Jutrzenko.
Witaj Święta, wniebowzięta, Niepokalana!
Twą pięknością, niewinnością nieba górujesz,
Dostojeństwa i Panieństwa wszystkie celujesz;
W pierwszym, Panno, momencie,
Święte Twoje Poczęcie.
Jaśniejące jako słońce, Niepokalanie.
Sam Bóg święty z Ciebie wzięty dla tej przyczyny,
Żeś się stała i została zawsze bez winy;
Tyś przed wieki przejrzana,
I za Matkę wybrana
Jezusowi Chrystusowi, Niepokalana.
Twoje państwo i poddaństwo świat, nieba Pani!
Cesarzowie, Monarchowie Twoi poddani;
Dla Twojej niewinności
Bóg Ci dał z Swej hojności:
Żeś poczęta zaraz Święta, Niepokalana.
Luminarze, chociaż w parze, nie tak jaśnieją,
Bo przy świętem Poczęciu Twem zaraz blednieją;
Tyś nad słońce jaśniejsza,
I nad gwiazdy śliczniej sza.
Jako zorze w swojej porze, Niepokalana.
Sami Święci wniebowzięci nie wyrównają
Twej piękności i czystości, którąć przyznają;
Wszyscy Ci się dziwują,
Niewinność Twą szanują:
Żeś tak święta z Anny wzięta Niepokalana.
I świat cały, choć zuchwały, Twoje Poczęcie
Niepokalane wysławia, w pierwszym momencie;
Wszystkie razem stworzenia
Wyznają bez wątpienia:
Żeś jest droga Matka Boga, Niepokalana.
Więc Cię sławiąc, błogosławiąc, Panno, prosimy;
Niech czystymi, niewinnymi zawsze będziemy,
Za to życie dajemy,
I mocno wyznajemy:
Żeś jest Święta i Poczęta Niepokalanie! [1], [2]
Utwór pochodzi ze śpiewnika księdza Mioduszewskiego[1].