Był wybitnym literatem i krytykiem. Przyjaźnił się z
Adamem Mickiewiczem, Bohdanem Zaleskim i
Fryderykiem Chopinem, który komponował muzykę do utworów Stefana Witwickiego – szczerze ujęty ludową melodyjnością jego wierszy[2]. Od 1832 r. przebywał na emigracji.
Opublikował Piosenki sielskie (spopularyzowane z muzyką Fryderyka Chopina i
Stanisława Moniuszki), Ballady i romanse, poematy dramatyczne, parafrazy tematów biblijnych (Poezje biblijne). Był ponadto publicystą, wydał m.in. wybór pt. Wieczory pielgrzyma[4].