Grupa wokalno-instrumentalna utworzona przez Wojciecha Bellona i grono jego przyjaciół. Zadebiutowała w 1971 r. na Giełdzie Piosenki Turystycznej w Szklarskiej Porębie. Trzon zespołu stanowili Wojciech Bellon – voc., g., lider i Grażyna Kulawik – voc. Do 1974 r. skład zespołu nie był stały, wahał się od dwóch do osiemnastu osób. Od 1975 r. z zespołem związani byli m.in.: Wojciech Jarociński, Wacław Juszczuszyn, Michał Lorenc, Jacek Skubikowski – voc., g., Bogusław Mietnowski, Marek Patrzałek, Andrzej Pawlik, Andrzej Żurek – bg., Jan Hnatowicz, Ryszard Styła – g, Benedykt Radecki, Jacek Wojnarowski – dr., Elżbieta Adamiak, Maria Wiernikowska – voc. oraz Adam Ziemianin.
Brała udział w Festiwalach Piosenki Turystycznej Bazuna w Gdańsku w latach1972–1973, Giełdzie Piosenki Turystycznej w Szklarskiej Porębie w 1974 r. oraz na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1974 r., gdzie zdobyła nagrodę specjalną jury oraz nagrodę Związku Autorów i Kompozytorów. Koncertowała także na Targach Estradowych w Poznaniu w 1975 r., Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’80 oraz za granicą, m.in. w Taszkiencie, Rydze, Belgradzie i Bratysławie. W 1978 r. dokonała pierwszych nagrań archiwalnych (EP dla Tonpressu, MC dla Wifonu oraz dla Rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach).
W 1985 r., po śmierci Wojciecha Bellona, zawiesiła działalność estradową. Wznowiła ją w 1991 r. (Grażyna Kulawik, Wojciech Jarociński, Wacław Juszczyszyn oraz Robert Szydło – bg.) koncertami promującymi pierwszy CD Wolna Grupa Bukowina: Bukowina (ze śpiewnikiem), zawierający archiwalne nagrania z lat 1975–1985. Jej karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 198 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego)[1].