Piosenkarz, gitarzysta i kompozytor, także aranżer. Ukończył Szkołę Zawodową przy Zakładach im. Róży Luksemburg w Warszawie. Równocześnie z nauką w szkole podstawowej uczył się gry na skrzypcach w Podstawowej Szkole Muzycznej. Uczęszczał także do szkoły baletowej. Pod pseudonimem Daniel Dan zadebiutował w 1966 r. jako wokalista warszawskiego zespołu
Dzikusy. Dokonał z nim pierwszych nagrań archiwalnych dla Programu III Polskiego Radia. Grał na gitarze w grupie Czterech i
Niebiesko-Czarni.
Od 1968 r. występuje z solowymi recitalami, najczęściej z własnym repertuarem balladowym i poetyckim. Współpracował na estradzie i w nagraniach z gitarzystą Feliksem Michalskim,
Ali-Babkami,
Czesławem Niemenem oraz Rodziną Wojciechowskiego w składzie:
Aleksander Głuch – bg., Andrzej Górecki – fl.,
Henryk Wojciechowski – pf., lider, Tadeusz Woźniak – g., voc.
W 1967 r. zadebiutował jako kompozytor muzyki do wierszy
Juliana Tuwima,
Bolesława Leśmiana i
Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Od 1973 r. komponuje na potrzeby teatru. Jest autorem muzyki do około stu spektakli, m.in.: Letnie przechadzki, Poseł, Dwa teatry, Mistrz i Małgorzata, Na czworakach, Promieniowanie ojcostwa, Psie serce, Oni, Balladyna, Jan Maciej Karol Wścieklica, Sen nocy letniej, Mazepa, Szkarłatna wyspa, Wyzwolenie, Hamlet, Kubuś Fatalista i jego pan, Lato Muminków (reż. Andrzej Maria Marczewski), Wesele, Derby w pałacu, Horsztyński, Warszawianka, Rewizor, Wesołe kumoszki z Windsoru, Kwiaty polskie (reż. Roman Kordziński), Biesy, Pokój dziecinny (reż. P. Nowicki), Motyle są wolne, Odprawa posłów greckich, Śluby panieńskie, Wrzos. Jest także kompozytorem:
— widowiska muzycznego Alicja w krainie dziwów (libr. Z. Jaskuła, P. Nowicki);
— musicalu dla dzieci Lato Muminków według Tove’a Jansona (libr. Bogdan Chorążuk);
— muzyki do serialu TV Plebania (reż. Wojciech Solarz, Jerzy Sztwiertnia) oraz do filmów animowanych i poetyckich programów tv; — piosenek własnego repertuaru oraz m.in. dla
Michała Bajora, Anny Chodakowskiej, Jolanty Majchrzak i
Krystyny Prońko.
Jego karierze poświęcone jest hasło w telewizyjnej wersji Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej (odcinek 191 w reżyserii Ryszarda Wolańskiego). Jest laureatem:
— III nagrody na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Gliwicach w 1967 r.,
— dwóch II nagród na Festiwalu Artystycznym Młodzieży Akademickiej FAMA w Świnoujściu w latach 1967–1968,
— nagrody za interpretację piosenki Hej, Hanno na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’68,
— II nagrody w kategorii solistów i nagrody specjalnej za piosenkę To będzie syn na festiwalu w Soczi (ZSRR) w 1968 r.,
— II nagrody na festiwalu w Dreźnie (NRD) w 1971 r.,
— nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’72 za Zegarmistrza światła,
— III nagrody na Coupe d’Europe w Villach (Austria) w 1974 r. wspólnie z
Anną Jantar i
Marianną Wróblewską,
— nagrody za muzykę do spektaklu Wesele na II Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w 1976 r.,
— nagrody za muzykę do spektaklu Odprawa posłów greckich na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu w 1976 r.,
— nagrody za muzykę do spektaklu Lato Muminków na I Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Dziecięcych w Wałbrzychu w 1979 r., — Srebrnej Maski za działalność muzyczną w Teatrze Dramatycznym w Płocku w 1992 r.,
— nagrody za muzykę teatralną podczas Międzynarodowych Dni Teatru w Bydgoszczy w 1994 r[1].
Karykatura Tadeusza Woźniaka i Jolanty Majchrzak.