Saksofonista tenorowy i barytonowy, kompozytor, aranżer i dyrygent, także krytyk, publicysta muzyczny i pedagog. Uczył się gry na klarnecie i fortepianie w Średniej Szkole Muzycznej w Kaliszu. Studiował na Wydziale Mechanizacji Rolnictwa Politechniki Poznańskiej. W czasie studiów prowadził własny zespół instrumentalny, współpracował także jako instrumentalista z Kwintetem
Jerzego Miliana. Zadebiutował w 1956 r. podczas koncertu z okazji otwarcia OTV w Poznaniu jako saksofonista barytonowy w Sekstecie
Krzysztofa Komedy. W latach 1956–1957 brał udział w I i II Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Sopocie. W czerwcu 1958 r. jako pierwszy polski jazzman grał na festiwalu jazzowym w Newport (USA). Wystąpił tam z International Newport Band, międzynarodową orkiestrą utworzoną z laureatów przesłuchań konkursowych przeprowadzonych przez dyrektora festiwalu George’a Weina w kilku krajach Europy.
Przebieg jego kariery zespołowej przedstawia się następująco:
— w latach 1958–1959 współpracował z
Jazz Believers;
— w 1958 r. z zespołem Moderniści w składzie:
Józef Gawrych – dr.,
Andrzej Kurylewicz – tr.,
Zdzisław Orłowski – cb.,
Krzysztof Sadowski – pf., Jan „Ptaszyn” Wróblewski – ten. sxf.;
— w latach 1960–1961 z Kwintetem Andrzeja Kurylewicza.
Od 1958 r. prowadzi własne zespoły:
— w latach 1958–1959 Kwintet Poznański z Wojciechem Lechowskim – g., Jerzym Milianem – vib.,
Stanisławem Zwierzchowskim – cb.,
Janem Zylberem i Jerzym Grossmanem – dr.;
— w latach 1960–1961 Jazz Outsiders z Adamem Jędrzejowskim – dr., Krzysztofem Sadowskim – pf.,
Juliuszem Sandeckim – cb., Stanimirem Stanczewem – tr.;
— w latach 1963–1966
Polish Jazz Quartet;
— w latach 1968–1978 Studio Jazzowe Polskiego Radia;
— w latach 1970–1977
SPPT Chałturnik;
— w latach 1973–1977 wspólnie z
Wojciechem Karolakiem
Mainstream;
— w latach 1978–1984 Kwartet Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego z
Andrzejem Dąbrowskim – dr.,
Witoldem Szczurkiem lub
Zbigniewem Wegehauptem – cb.,
Markiem Blizińskim – g.;
— w latach 1982–1983
New Presentation z
Jerzym Głodem – dr.,
Robertem Majewskim – tr.,
Henrykiem Miśkiewiczem – alt sxf.,
Jackiem Niedzielą – cb.,
Wojciechem Niedzielą – pf.;
— w latach 1984–1985 Kwartet Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego II z
Kazimierzem Jonkiszem – dr.,
Dariuszem Oleszkiewiczem – cb., Kubą Stankiewiczem – pf.;
— od 1992 r. Made in Poland;
— od 1993 r. Jan „Ptaszyn” Wróblewski Czwartet z
Andrzejem Jagodzińskim – pf., Sławomirem Kurkiewiczem – cb.,
Michałem Miśkiewiczem – dr.;
— od 2000 r. Ptaszyn Wróblewski Quartet z Jackiem Niedzielą – cb., Wojciechem Niedzielą – pf. i Marcinem Jahrem – dr.;
— zespoły i orkiestry, tworzone okazjonalnie do różnych przedsięwzięć artystycznych, m.in. Trio i Kwartet Jana „Ptaszyna” Wróblewskiego, Grand Standard Orchestra, Liga Dżentelmenów, Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans i Very Special Blend.
Współpracował także z Poznańską Piętnastką Radiową Zygmunta Mahlika, belgijską orkiestrą BRT, Studiem M-2
Bogusława Klimczuka,
Big Bandem Wrocław, Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji Studio S-1 pod dyrekcją
Andrzeja Trzaskowskiego, grupą Four, SOS, czyli Sitwą Ogromnie Swingującą Henryka Majewskiego,
Extra Ball i Sounds
Jarosława Śmietany.
Występował na krajowych festiwalach jazzowych i za granicą, m.in. we Francji, Belgii, Danii, Hiszpanii, Holandii, NRD, RFN, na Węgrzech, w Jugosławii, Indiach i w USA (w klubie jazzowym „Village Vanguard”). Od 1970 r. prowadzi audycję Trzy kwadranse jazzu w Programie III Polskiego Radia. Realizował autorskie programy TV pod wspólnym tytułem Jan „Ptaszyn” Wróblewski prezentuje. Prowadził zajęcia muzyczne na warsztatach jazzowych w Chodzieży i Puławach oraz za granicą w RFN, Belgii i Turcji. Dokonał licznych nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, płytowych, dla filmu i estrady.
Jest kompozytorem:
— koncertu na orkiestrę Wariant Warszawski;
— koncertu na saksofon barytonowy i orkiestrę symfoniczną Maestoso combinato;
— suity Czytanki na orkiestrę;
— muzyki do filmów fabularnych Pan Anatol szuka miliona (reż. Jan Rybkowski), Jej portret (reż. Mieczysław Waśkowski) i Niech żyje miłość (reż. Ryszard Ber);
— licznych utworów rozrywkowych i tematów jazzowych, m.in. Cannonbird, Bossa Nostra, Głód na pokładzie, Mól koński pałaszował gnat, Ptakówka, Smykałka, Takie sobie robaczki, Wśród życzliwych przyjaciół...;
— piosenek m.in. dla
Ali-Babek,
Ewy Bem,
Andrzeja Dąbrowskiego,
Łucji Prus,
Maryli Rodowicz i
Andrzeja Zauchy.
Jest laureatem:
— Złotego Saksofonu dla muzyka roku 1958 w plebiscycie magazynu „Dookoła świata”,
— wyróżnienia na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’63 za piosenkę Ulice wielkich miast,
— III nagrody w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Pradze w 1967 r. za utwór K. K’s Talking to the Band,
— nagrody Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu za piosenkę Zielono mi i nagrody za aranżację na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’70,
— nagrody za najlepszą aranżację na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’75,
— I nagrody w plebiscycie Studia Gama na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’79 za piosenkę Żyj kolorowo,
— nagrody Programu III Polskiego Radia im. Mateusza Święcickiego w 1996 r.,
— honorowej „Złotej Tarki” na Old Jazz Meeting Iława 2000.
W ankiecie Jazz Top magazynu „Jazz Forum” zwyciężył w kategorii saksofon barytonowy w latach 1983–1988 i 1992–2007 oraz w kategorii aranżer w latach 1992–2007. Jest także laureatem nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk 2006 (tzw. Złoty Fryderyk) za całokształt twórczości. O jego pozycji w europejskim i światowym jazzie świadczą m.in. noty biograficzne w Jazz Führer (Carlo Bohländer, Karl Heinz Holler) oraz w The Encyclopedia of Jazz (Leonard Feather & Ira Gitler).
Podczas Międzynarodowego Festiwalu Jazzowego Jazz Jamboree 2004 (JVC Jazz Festval) obchodził jubileusz 50-lecia pracy artystycznej. Na koncercie inaugurującym tę imprezę wystąpił ze swoim kwartetem, Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia i solistą Henrykiem Miśkiewiczem, prezentując własną kompozycję Altiissmonica, która ukazała się także w nagraniu płytowym (CD Henryk Miśkiewicz: Altissominca Polskie Radio SA 2004). O jego życiu i twórczości opowiada książka napisana przez syna
Jacka Wróblewskiego pt.
Globtroter, wydana przez Książkę i Wiedzę w 2006 r[1].
Jan „Ptaszyn” Wróblewski w programie pt. „Vademecum Jazzu”.
Karykatura Jana „Ptaszyny” Wróblewskiego.
Jan „Ptaszyn” Wróblewski z zespołem Made In Poland.
Jan „Ptaszyn” Wróblewski Quartet.
Zaproszenie na koncert Kwintetu Andrzeja Kurylewicza, w którym występował Jan „Ptaszyn” Wróblewski.
Zaproszenie na koncert zespołu Jazz Outsiders, w którym występował Jan „Ptaszyn” Wróblewski.
Zaproszenie na koncert zespołu Jazz Outsiders.
Zaproszenie na koncert zespołu Moderniści, w którym występował Jan „Ptaszyn” Wróblewski.