APEL: Grajmy po polsku!

Grajmy po polsku!

Co kilka lat Polska jest organizatorem europejskich lub światowych zawodów sportowych, szczytów ekonomicznych, festiwali, kongresów lub międzynarodowych konferencji.
Hotele, restauracje, piwiarnie, kafejki wypełniają goście z zagranicy – naukowcy, ludzie kultury, politycy, turyści oraz kibice. O ile kongresy lub szczyty sprowadzają do naszego kraju wąskie elity, o tyle zawody sportowe, festiwale oraz wakacje generują tłumy przybyłych. Przy tych okazjach chcemy pokazać się z jak najlepszej strony, licząc na utrwalenie się wspaniałego wspomnienia z pobytu w Polsce. Powszechnie wiadomo, że sztampa i powielanie wzorców nudzi. Oryginalność natomiast zawsze budzi zainteresowanie oraz pozostawia trwałe ślady w pamięci. Na przykład muzyka!
Jej wszechobecność jest naturalnym pasem transmisyjnym miejscowej kultury. Dyskretnie sącząca się do uszu przy kawie lub obiedzie, nieinwazyjnie wkrada się do rozmowy. W czasie hucznej imprezy pozwala wykrzykiwać refreny. Zmiana rytmów i języka lepiej poinformuje o przekroczeniu granicy kogoś, kto podróżuje tranzytem po zjednoczonej Europie niż słup graniczny.

Grajmy po polsku!

Amerykanie grają swoje country, Węgrzy czardasza, Czesi polkę, Argentyna tango, a Portugalczycy fado. Tymczasem Polacy, zamiast grać „swoje”, promują głównie innych.

Apel ! - Grajmy po polsku!

Jubileuszowy 50. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki oraz wakacje mogą być okazją do zapisania w pamięci naszych gości z zagranicy POLSKIEJ muzyki.
Apeluję zatem do radiowców, restauratorów, kupców, sprzedawców i hotelarzy, taksówkarzy i innych… aby w czasie trwania KFPP oraz zbliżających się wakacji GRALI PO POLSKU!
Dajmy szansę Grechucie, Demarczyk, Kunickiej, Krawczykowi, Rodowicz, Sipińskiej, Skaldom, Czerwonym Gitarom, Perfectowi, ale też Luxtorpedzie, Feelowi, Gabie Kulce oraz wielu innym. Niechaj Czesław Śpiewa w polskim radiu, galerii i taksówce razem z Niemenem i Szczepanikiem! Nie zapominajmy również o polskich mazurkach i kujawiakach, które wypromowały między innymi Fryderyka Chopina i Michała Urbaniaka. Dla nas i turystów będzie to ciekawa odmiana i odpoczynek od zgranego do bólu światowego repertuaru. Być może turysta zainteresowany pięknem głosu Anny German lub lirycznym szeptem Magdy Umer… spyta: Who is that?... i kupi jej płytę. Wiem coś o tym, ponieważ sam zadaję to pytanie kelnerom na całym świecie i od lat przywożę z zagranicy różne muzyczne pamiątki z wakacji. Tam podsuwają mi pod nos miejscowe specjały wraz z rodzimą muzyką. W Polsce jest inaczej! Dbajmy o swoją kulturę promując ją nie tylko na poziomie ministerialnym, ale też lokalnym.
Być może uda nam się wprowadzić więcej polskich pierwiastków do światowej Kultury. Portugalskie fado w 2011 roku zostało wpisane na Listę Arcydzieł Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO! Ten zaledwie 10-milionowy kraj zdołał zainfekować swoją Kulturą nawet tradycyjnych Japończyków.
Genami światowej Kultury są tzw. MEMY. Pojedyncze hasła, melodie, ikony, wynalazki i mody są typowymi memami. Wzorzec informacji nie jest memem, dopóki nie spowoduje, że ktoś go powieli!!! Nasze zaraźliwe nucenie lub gwizdanie podczas pracy znanej melodii usłyszanej w radiu lub galerii handlowej jest dobrym tego przykładem. To właśnie MEM! Spowodujmy, aby do reszty świata przywierały polskie melodie. Trudno jednak coś powtarzać, kiedy się tego gdzieś nie usłyszy…
Waldemar Domański
Dyrektor Biblioteki Polskiej Piosenki
tel: 505 130 120
dyrektor@bibliotekapiosenki.pl